Ooit woonde ik een lezing bij van Fred Brouns, hoogleraar voeding en gezondheid aan Maastricht University. Als wij bakkers een witte jas aantrokken en boeken schreven, zei de professor, zouden de meeste consumenten ons meteen zien als voedingsexpert. Hij onderbouwde zijn uitspraak met een filmpje van Koot en de Bie over de Zoetstofwissselingstherapie.
Daarmee stelde hij boeken als ‘Broodbuik’ en ‘Voedselzandloper’ meteen in een andere daglicht. Boeken waardoor zo’n 60% van de Amerikaanse bevolking geen tarwebrood meer eet (lees: geen tarwegluten meer wil). Het boek ‘Grainbrain’ stelt zelfs dat het eten van granen funest is voor de ontwikkeling van onze hersenen.
“Als wij bakkers een witte jas aantrokken en boeken schreven, zei de professor, zouden de meeste consumenten ons meteen zien als voedingsexpert”
Professor Brouns vertelde dat in de oertijd al graan werd gegeten. Hij maakte een koppeling met het Paleo-dieet, dat stelt dat je granen moet vervangen door zaden. Een merkwaardig advies, want de eerste graansoort is ‘Eenkoorn’: een familielid van de graszaden en overgrootvader van het huidige tarwe en spelt.
Deegkuip
De schrijvers van genoemde boeken kregen nooit les kregen over voeding, aldus professor Brouns. Sterker nog: in Nederland krijgen zelfs huisartsen gedurende hun opleiding slechts één week les in het thema. Veel te weinig om goede conclusies te kunnen trekken over de relatie tussen voeding en gezondheid.
Donker desem brood
Een mooi voorbeeld van een Marketing brood is Waldkornbrood . Dit brood is ontwikkeld door de Suiker Unie. Dat is bijzonder dat de Suiker Unie een brood ontwikkeld, dit doen ze alleen om meer suiker te verkopen. Lees het etiket van Donker Desembrood daarin zie je het terug als verbrande suiker of te wel met een mooi woord “Mout”
Volkorenbrood volgens de ambachtelijke bakker
“De meeste bakkers steken hun spreekwoordelijke kop in de deegkuip”
Nu blijkt dat het gros van deze boeken berust op onwaarheden. Het publiek trekt er de verkeerde conclusies uit. Toch is er iets aan de hand met onze tarwe. Maar wat? En wat zegt onze eigen bakkerijbranche eigenlijk? Wat mij opvalt is dat de meeste bakkers hun spreekwoordelijke kop in de deegkuip stoppen. Ze zien en horen niks en hopen dat het snel overwaait. Helaas dat gaat niet gebeuren.
Het echte ambacht
De professor wees de weg terug naar de werkelijkheid. “Stop eens met die marketingbroden”, zei hij, “en ga echt volkorenbrood maken.” Ik onderschrijf die uitspraak helemaal. Ik vind dat je pas echt een sterk verhaal vertelt als je je meergranenbroden niet meer kleurt met gebrande suiker. Als je echt volkorenbrood bakt, met graan uit de regio. Gemalen op een ambachtelijk molen. Gebakken met tijd en aandacht.
Écht ambachtelijk brood: dat is pas gezond. Het voldoet aan alle claims van het ‘Health Grain Project’. Het helpt tegen hart- en vaatziekte en diabetes. Je hoeft de consument geen koolhydraatarm brood te verkopen. En wat misschien nog wel het mooiste is: je kunt als bakker je echte ambacht tonen. Dat doet niemand je na.
GRAAN, WATER, DESEM, ZOUT EN OLIJFOLIE
Eigenlijk is brood heel simpel. Graan, water, desem, zout en olijfolie, dat is alles wat je nodig hebt. De desem maak je zelf, van graan en water. Het enige wat dan nog ontbreekt is tijd. Veel tijd: misschien is dat wel het belangrijkste ingrediënt!